ساخت باتری قابل شارژ خوراکی 

تیمی از محققان در موسسه فناوری ایتالیا اخیرا از اولین باتری قابل شارژ و خوراکی جهان رونمایی کردند.

همان طور که در مقاله منتشر شده با Advanced Materials توضیح داده شده است، دستگاه جدید از ریبوفلاوین (که اغلب در قارچ شیتاکه یافت می‌شود) به عنوان آند و کورستین (که در کپر دیده می‌شود) به عنوان کاتد استفاده می‌کند. زغال چوب فعال رسانایی الکتریکی را در کنار یک الکترولیت مبتنی بر آب تقویت کرد.

جلبک دریایی نوری که اغلب در سوشی دیده می‌شود، به عنوان جداکننده جلوگیری از اتصال کوتاه عمل می‌کرد، در حالی که الکترود‌های محصور شده با موم زنبور عسل و تماس‌های فویل طلایی درجه مواد غذایی نیز در طراحی نقش داشتند.

در چکیده مقاله آمده است: دستگاه‌های الکترونیکی خوراکی پیامد‌های عمده‌ای برای نظارت بر دستگاه گوارش، درمان و همچنین نظارت سریع بر کیفیت غذا خواهند داشت. هنوز منابع زیادی مورد نیاز است که نمونه‌های بسیار کمی از آن‌ها وجود داشته است.

بر اساس یافته‌های این تیم، باتری اثبات‌شده آن‌ها قادر به تولید ۰.۶۵ ولت بود که به اندازه کافی پایین است که بدن انسان بتواند آن را تحمل کند. این ماده بلعیده می‌تواند ۴۸ میکروآمپر جریان را به مدت ۱۲ دقیقه یا چند میکرو آمپر برای بیش از یک ساعت ایجاد کند. چنین منبع تغذیه‌ای می‌تواند انرژی کافی را برای وسایل الکترونیکی کوچک مشابه ماژول‌های قرصی شکل خوراکی و سایر روش‌های جایگزین دستگاه گوارش فراهم کند.

در بیانیه‌ای، ماریو کایرونی یکی از محققان توضیح داد که چنین محصولی می‌تواند به مانیتور‌های برق برای شرایط سلامت انسان و ذخیره مواد غذایی کمک کند؛ علاوه بر این، با توجه به ایمنی آن‌ها می‌توان از تکرار‌های قوی‌تر در اسباب بازی‌های کودکان استفاده کرد، جایی که خطر بلع بیشتر است.

در بیانیه این تیم، یکی از نویسندگان، ایوان ایلیچ نیز توضیح داد که با وجود قدرت نسبتا کم باتری، قابلیت هضم آن نمونه امیدوارکننده‌ای از باتری‌هایی است که از مواد سمی استفاده نمی‌کند.

آن‌ها اعلام کردند: در حالی که باتری‌های خوراکی ما انرژی خودرو‌های الکتریکی را تامین نمی‌کنند، اما اثبات می‌کنند که باتری‌ها را می‌توان از مواد ایمن‌تری نسبت به باتری‌های لیتیوم یون فعلی ساخت.

با حرکت رو به جلو، این تیم در حال طراحی تکرار‌های آینده با ظرفیت‌های بیشتر در اندازه‌های کوچکتر است، به این امید که به زودی ربات‌های خوراکی و نرم را برای استفاده در روش‌های پزشکی فعال کنند.

منبع: popsci